Czy nie jesteśmy świadkami „modernizacji nieba”? I czy to nie oznacza jego końca? Jak mam czcić Boga, który ewoluuje? Jak mam czcić Boga, którego kroją mi na miarę najnowszej mody? Czy naprawdę trzeba czuć lęk przed metką zacofania?

o. Adam Czuszel (fragment książki)

Polecam lekturę książki wszystkim, którzy uważają, że nie ma już czasu ani na poezję, ani na romanse czy kryminały, a nawet na klasykę, a zastanawiają się poważnie nad zbawianiem siebie.

o. Augustyn Pelanowski (fragment wprowadzenia do książki)

Czy obrazy z Biblii mogą być kluczem do zrozumienia dzisiejszej rzeczywistości, a także nas samych ? Autormedytując, co tak naprawdę wydarzyło się w Gerazie, skupia się nie tylko na osobie opętanego i okolicznościach uwolnienia go przez Jezusa, ale także na atmosferze panującej w krainie, w której przyszło mu żyć. Przestrzeń, bez granic, tylko pozornie jest miejscem wolności. Paradoksalnie, im większa swoboda życia, bez granic przykazań, tym większe zagrożenie zniewoleniem. Spojrzenie na świat oczami opętanego nie jest niczym przyjemnym, ale na pewno budzi ze snu bezmyślności i racjonalizowania wszystkich okoliczności życia.

***

„Ojciec Piotr Łoza zwraca uwagę czytelnika na zdumiewający fakt zapisany w Ewangelii: Chrystus zostaje usunięty na prośbę zamieszkujących tę okolicę ludzi. W imię humanizmu, a może ekologii komuna gerazeńska poprosiła Jezusa, aby sobie poszedł gdzie indziej. Kim byli ci ludzie, którzy w Chrystusie widzieli większe zagrożenie niż w opętanym?”

Ojciec Augustyn Pelanowski

(z Wprowadzenia do książki)

o. Piotr Łoza – paulin, pełniący posługę wychowawcy w WSD oo. Paulinów na Skałce w Krakowie. Książka jest jego debiutem literackim.

Wprowadzenie do książki napisał ojciec Augustyn Pelanowski.

Komentarze do Ewangelii św. Mateusza, część 2

Nawrócenie jest rozpoczęciem pracy nad sobą. Bezbożność to swoiste bezrobocie, które zaniedbuje rozwój duchowy. Nawrócenie, to jedyny gatunek zajmowania się sobą, który nie jest egoizmem. Rozpoczyna się wtedy, gdy pragniemy uwielbiać Chrystusa we własnym ciele – pracując nad życiem, aby zaowocowało wiecznością. Ale nikt nie może się podjąć tej pracy, dopóki nie zostanie natchniony, wezwany, powołany, obdarowany pragnieniem nawrócenia.

Cóż mamy z tego świata? Jedynie zaszczyt obecności Boga w naszym życiu, poza tym wszystko staje się mdłym prochem. Bez względu na to, gdzie jesteśmy, ważne jest - z kim; bez względu na to, czy jesteśmy w Jerozolimie czy w Babilonie, ważne, że z Bogiem.

o. Augustyn Pelanowski

W Wydawnictwie paganini ukazały się również komentarze do Ewangelii św. Jana – „Zranione Światło”, komentarze do Ewangelii św. Łukasza - „Fale łaski”, komentarze do Ewangelii św. Marka - „Głębiny miłosierdzia i komentarze do Ewangelii św. Mateusza, część 1 - „Ogień”.

Książka jest piękną i mądrą medytacją o. Augustyna Pelanowskiego na temat Księgi Tobiasza. Opowiada o naszym zagubieniu w świecie, w naszych rodzinach i potrzebie odzyskania serca i uzdrowieniu naszych uczuć. Tłumaczy symbolikę zawartą w Księdze Tobiasza i pomaga zrozumieć Słowo, jakie kieruje do nas Bóg.

"Bóg ma serce jak rodzinny dom, pełne ciepła i pragnienia przytulenia nas - chce też, byśmy przeszli przez życie z sercem nie tylko dla Niego i dla innych, ale nade wszystko dla siebie samych.
Większość z nas jest jednak bezdomna, nawet posiadając dom rodzinny lub własny. Bez relacji z Synem Boga jesteśmy osieroceni, bezdomni, zagubieni i rozpaczliwie rzucamy się na innych ludzi, szukając w nich spełnienia tej fundamentalnej potrzeby: powierzenia się komuś tak intensywnie, że można to jedynie porównać z zadomowieniem się w kimś. Zamieszkać w czyimś sercu jest tęsknotą milionów - ale czy dwa puste serca mogą stać się wybawczą pełnią dla siebie, czy też staną się jeszcze większą próżnią?
Nasze serce jest swoistym tabernakulum, domem, namiotem zamieszkiwania Ducha Bożego. Z pustką wewnątrz nie da się żyć. Pusty żołądek potrzebuje pokarmu, ludzie z głodu dopuszczają się strasznych rzeczy. Czy głód serca nie powoduje, że nawzajem się pożeramy?"

(fragment książki)

Ojciec Augustyn "rozpakowuje" dla nas zamknięty w skrzyni Pisma Świętego prezent Bożego Słowa.

Oddaliłem się od własnej rodziny, od osób mi najbliższych, bym mógł choćby w najmniejszym stopniu przybliżać Ojca z Nieba tym, którzy oddalili się od Niego w bezdroża mroku. Dla mnie, dla kapłana, sprawa powrotu i bliskości, jaka może zaistnieć pomiędzy Ojcem w Niebie i odległym grzesznikiem, jest nieskończenie istotniejsza niż przeżywanie bliskości z moją rodziną naturalną. To, co najważniejsze, domaga się wyrzeczenia totalnego. Owszem, daleko mi do doskonałości w tej misji, ale proszę Boga, bym choć w najmniejszym stopniu mógł być Mu sługą w tym dziele.

o. Augustyn Pelanowski OSPPE

Książka jest antologią komentarzy do Ewangelii św. Łukasza autorstwa ojca Augustyna Pelanowskiego. Dotychczas ukazały się komentarze do Ewangelii św. Jana pt. "Zranione Światło" oraz komentarze do Ewangelii św. Marka pt. "Głębiny miłosierdzia".

Prorokowanie to bardziej przekonywanie o miłości Boga niż przewidywanie przyszłości, dzięki temu, że jest działaniem opartym na pewności przemiany tego, co niemożliwe w to, co możliwe.

Być może sam jestem bezczelny i niedowierzający Bogu, słaby, a nawet bezsilny, ale jakże mi dodaje otuchy i przynosi niewysłowioną ulgę fakt, że Bóg we mnie ciągle wierzy!

(fragment książki)

Źródłem rozważań dla niniejszej książki jest starotestamentowa Księga Rodzaju.

Czym jest grzech pierworodny? Dlaczego Abel, a nie Kain?

Gdzie jest granica między świętością a zbezczeszczeniem?

Czy transhumanizm istniał przed potopem?

Po co żyjemy? Czym naprawdę jest szczęście?

Ojciec Augustyn sprawia, że Stary Testament staje się światłem dla zrozumienia historii zbawienia i wielu spraw ważnych dla naszej wiary.

Treści zostały napisane przez Autora w 2020 roku.

List Judasza nie Iszkarioty to prawdopodobnie ostatnia książka ojca Augustyna – tak autor zapowiadał to w książce Ocalenie część 2.

To zdumiewająca medytacja na temat skromnego, zaledwie jednostronicowego Listu świętego Judy, poprzedzającego Apokalipsę.

Tytuł Apokalipsa pochodzi od czasownika greckiego APOCALYPTEIN, które da się przetłumaczyć jako objawienie albo odsłonięcie czy nawet… zdemaskowanie. Wszyscy chyba doskonale widzimy, że świat, a także Kościół, stał się, w poprzednim stuleciu, i w tym, które się rozpoczęło, jeszcze intensywniej teatrem niezwykle zaciętej walki zła i dobra, walki Boga i Szatana – o nas, o wierzących.

Pokuta mogłaby zmienić wyroki Boga i mogłaby powstrzymać inwazję zła, herezji, zarazy, wojny, głodu, drożyzny, w końcu ponurej i bladej śmierci, ale niewielu to czyni. Ostatnia szansa zostanie zaprzepaszczona, ale ocaleje Reszta. To słyszę od czterech lat.

Gdyby teraz święty Juda stanął przed tobą, powiedziałby: „Ludzie nawet nie rozumieją, co złego uczynili, choć mogli zrozumieć. Ich niewiedza własnych win nie jest bez wielkiej winy!”

fragment książki

Z ojcem Augustynem Pelanowskim rozmawiają Klara i Tomasz Olszewscy

Rozmowa z ojcem Augustynem Pelanowskim o Jego rodzinie, zakonie, Kościele.

Jest to rozmowa do szpiku kości prawdziwa, nie jest możliwe aby o niej zapomnieć, aby ją pominąć, by nie zobowiązać siebie osobiście do zajęcia stanowiska wobec tego, o czym mówi ojciec Augustyn.

Czym się stała ta rozmowa, w co się przerodziła, przeczytasz… Czy powinna ujrzeć światło dzienne? Wszak treści, jakie zawiera, nie należą do najłatwiejszych, jak z resztą większość publikacji Ojca Augustyna. To wymagająca lektura dla szaleńców, którzy są bardzo zdeterminowani by poznać Boga i samych siebie. Ale ta książka którą masz w ręku jest, nazwijmy rzecz po imieniu, arcytrudna… Nie ze względu na język, bynajmniej…

Ta rozmowa zmusza do decyzji – albo – albo. Dla każdego to „albo” będzie czymś innym, ale będzie na pewno, to obiecuję

fragment ze wstępu Klary Olszewskiej

Książka jest ważnym, profetycznym głosem w dyskusji o sytuacji w Kościele.

Kończą się lata obfitościnadchodzi epoka głodu słowa Bożego. Bóg dopuszcza taki stan rzeczy, by na jaw wyszły pragnienia, jakie każdy katolik nosi w sercu – pragnienia rzeczywiste, a nie urojone. Nie wiesz, kto z nas jest ogniotrwały w wierze, dopóki nie zapłonie pożar herezji!

fragment książki

To nie jest książka z cyklu "Alleluja i do przodu!.." To książka o wycofaniu, odejściu. Drążące Biblię teksty o. Augustyna Pelanowskiego prowokują, wyprowadzają z równowagi, budzą z letargu. Pozwalają zrozumieć zdumiewające słowa Jezusa: Pożyteczne jest dla was moje odejście.

"Syn Boży dużo uczynił dla nas przychodząc jako człowiek, ale również Jego odejścia mają swój duchowy przepych. Wydaje mi się, że o wiele więcej uczynił odchodząc przez śmierć i zmartwychwstanie od uczniów niż przychodząc do nich jako rabbi z Nazaretu. Oczywiście jedno bez drugiego nie mogłoby zaistnieć. Gdy Jezus odchodził z jakiegoś miejsca, zawsze dochodziło do jakiegoś rozwoju, uzdrowienia, objawienia, obfitości."

o. Augustyn Pelanowski

Książka „Ogień” jest kolejną, czwartą częścią komentarzy do Ewangelii autorstwa o. Augustyna Pelanowskiego. Zawiera komentarze do Ewangelii św. Mateusza. W Wydawnictwie paganini ukazały się komentarze do Ewangelii św. Jana – „Zranione Światło”, Komentarze do Ewangelii św. Łukasza „Fale łaski”, komentarze do Ewangelii św. Marka „Głębiny miłosierdzia”.

„Będziemy sądzeni z niepotrzebnych słów ( … ), których nie powiedzieliśmy albo nie przeczytaliśmy, albo nad którymi nie medytowaliśmy. Gdzieś u podstaw wielu zranień, wielu krzywd leży lenistwo, brak odpowiedzialności za słowa, brak odpowiedzialności za to, że trzeba dawać słowa Boga, szczególnie wtedy kiedy się jest ambasadorem Boga i jest się ojcem. Żałuję wszystkich tych chwil, które już nie wrócą, nie da się już ich wypełnić sensem, konsekrować wieczną treścią. Żałuję złych słów i braku dobrych. Słowa są kosztowniejsze niż pieniądze i pociągają za sobą długi o wiele trudniejsze do spłacenia niż te, które można zaciągnąć w banku.” - fragment książki- Ojciec Augustyn Pelanowski

Nowa aktualna książka ojca Augustyna Pelanowskiego

To bardzo prawdziwa i profetyczna książka o sytuacji w jakiej dziś znalazł się świat i Kościół.
Świat jest w ciemności, ale Bóg potrafi przebudzić swoich Samuelów, swoich proroków nowego pokolenia. Ludzi, którzy nie są medialni, ale za to prawdziwi. Chrześcijaństwo od początku było sekretem tego świata, duszą tego świata, ale duszą, której nie widać. Ojciec Nieba zstąpił w underground kosmosu i tam budzi swoich prawdziwych proroków, którym daje Ducha.

Wydawca: paganini

Rok wydania: czerwiec 2019

Pewnego dnia ojciec Augustyn przesłał na adres redakcji wydawnictwa przesyłkę z archiwalnymi tekstami.

Dołączył krótki list:

Przekazuję moje teksty z ostatnich lat. Są to szkice do książek, które niegdyś uznałem za robocze i ukazały się w innym kształcie, lub w ogóle nie ujrzały światła dziennego, rozważania, niedrukowane artykuły i inne zapiski. Ponieważ nie będę miał możliwości kontynuowania i rozwijania tych tekstów zostawiam zupełną wolność Wydawnictwu do ich wykorzystania.

Przekazujemy więc Państwu to, co otrzymaliśmy. Nie jest to zbiór jednorodny czy związany z jakimś konkretnym zamiarem twórczym.

To raczej świadectwo, jak aktualne jest Słowo Boże, które każdego dnia daje nam Pan i jakim światłem może być dla nas w codziennym życiu.

Drodzy Czytelnicy!

Oddajemy w Wasze ręce drugą część książki „Rozważania, myśli, szkice”, zawierającą niepublikowane dotąd treści z lat 2019-2021. Pierwsza część ukazała się w listopadzie 2021 roku.

Nie jest to zbiór jednorodny czy związany z jakimś konkretnym zamiarem twórczym. To raczej świadectwo, jak aktualne jest Słowo Boże, które każdego dnia daje nam Pan i jakim może być ono dla nas światłem w codziennym życiu.

„Czy Bóg jest cudowny i czyni cuda? Jakże możemy w to wątpić! Jeśli wątpimy w Boga, który cudownie uzdrawia, to w ogóle wątpimy w Boga. A jeśli wierzymy w Boga, który rozsiewa choroby w momencie udzielania sakramentu swej miłości, to taki Bóg jest trucicielem. Dzisiaj korozja wiary jest widoczna gołym okiem. Tymczasem mnożą się nauczyciele wątpliwości.

Trzeba nam wiary, o której smutno prorokował Jezus, iż w Paruzji, przy powtórnym przyjściu Chrystusa na ziemię, trudno będzie ją znaleźć”.

Ojciec Augustyn Pelanowski

Rekolekcje "To, co NAJWAŻNIEJSZE" zostały wygłoszone w 2015 roku w Paulińskim Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin. Książka ta zawiera treści wygłoszone podczas rekolekcji, poszerzone o późniejsze refleksje, bo jak twierdzi Autor "rekolekcje nigdy się nie kończą w sumieniu tego, kto je sumiennie głosi".

"To, co jest NAJWAŻNIEJSZE, jest niewidoczne dla oczu. To, co jest najważniejsze, jest między Tobą a Bogiem i nikt tego nie powinien widzieć. To nie jest przeznaczone dla ludzkich oczu. Należne jest tylko oku Bożemu. W oku Bożym, którego nie widzisz, możesz stworzyć z Bogiem najprawdziwszą więź. To, jest najważniejsze dla Ciebie - żebyś wreszcie zobaczył, że Bóg cię widzi, że Bóg cię słyszy, że JESTEŚ przed Nim. Jesteś i będziesz istnieć."

o. Augustyn Pelanowski (fragment książki)

Książka jest antologią komentarzy do Ewangelii św. Jana autorstwa ojca Augustyna Pelanowskiego.

Jakże często jesteśmy jak ten dworzanin, który zagadnięty przez Filipa, podczas czytania w drodze Pisma Świętego, czy rozumie co czyta? - odpowiedział: Jak mam rozumieć, skoro mi nikt nie wytłumaczył? Wsłuchujemy się z nabożnie w tekst Ewangelii podczas niedzielnej mszy świętej i równie ochoczo wracamy do swojego świeckiego życia. Ojciec Augustyn "rozpakowuje" dla nas prezent Słowa Bożego zamknięty w skrzyni Pisma Świętego.

Moim dziełem, które napędza mnie do życia, jest głoszenie Ewangelii. Zanim ją jednak wygłoszę, najpierw spisuję, medytuję, myślę - wpatruję się wewnątrz. Spisuję moje dzieło życia dzień po dniu, bo zależy mi, by inni uwierzyli Jezusowi i przedostali się z tego świata, który jest jak obóz koncentracyjny, do świata, który jest szczęściem. To jest sens mojego życia.

o. Augustyn Pelanowski

Książka dla tych, którzy zostali zranieni w ciele, dla tych, którzy chcą odzyskać poczucie
własnego ciała i odbudować szacunek do niego.

Fragment recenzji - Alicja Torbicz:
Porusza serce w sposób dogłębny i bolesny. TO NIE JEST KSIĄŻKA TYLKO DLA KOBIET, wręcz
przeciwnie.
„Batszeba” zmusza czytelnika do refleksji nad swoimi dotychczasowymi wyborami, do spojrzenia w
głąb siebie, do odkrycia swoich gorzkich tajemnic i rozprawienia się ze swoją przeszłością. Z
pewnością trzeba mieć odwagę, żeby zmierzyć się z prezentowaną treścią. Debora w sposób
jednoznaczny uzmysławia nam ile ułudy jest wokół nas i jak łatwo zaczynamy w nią wierzyć...
wreszcie, czym kończy się życie, w którym Bóg zostaje wygnany, znieważony...
Jeśli masz poczucie, że nie masz już siły, że nie ma nadziei... przeczytaj “Batszebę”.

Debora Sianożęcka - (ur. w 1981 r.) z wykształcenia psycholog. Miłość do Biblii pociągnęła ją do
poznawania biblijnego języka hebrajskiego i aramejskich komentarzy. "Uzależniona" od Eucharystii.

ELIASZ – charyzmatyczny prorok, cudotwórca, a zarazem kruchy psychicznie człowiek, walczący z pokusą wielkości, dramatycznie przeżywający swoje powołanie. Jego służba Bogu stała się wzorcowa dla wszystkich, którzy mają powołanie kapłańskie. Wbrew temu, co powszechnie sądzi się o ludzkich słabościach jako przeszkodach w realizacji celów powołania, okazuje się, że są one ułatwieniem dla objawienia się Bożej mocy.
Na pewno książka ta będzie pomocą dla osób powołanych, czy posługujących we wspólnotach ale też i wielką ulgą dla tych, którzy przygotowując się do kapłaństwa, lękają się czy poradzą sobie z wyzwaniami jakie niesie misja prezbitera. Zapewne też tym, którzy nie są kapłanami pozwoli z większą wyrozumiałością spojrzeć na usługujących w konfesjonałach i przy ołtarzach i otoczyć ich troskliwą modlitwą.

Ta książka jest o kobiecie, którą dręczyło pytanie: "Czy jestem bardziej dostrzegana niż ta inna?" Pytanie, które niszczy dziś wiele kobiet. Nie jest to jednakże książka tylko dla kobiet, bo pragnienie zauważenia, poczucia godności, ważności własnej osoby jest w środku każdego z nas, każdej kobiety i każdego mężczyzny.

Hagar uczy nas, że Bóg jest naszym Ojcem, dla którego jesteśmy ukochanym dzieckiem, niezależnie od tego, co myślą o nas inni. On nadaje sens naszemu życiu, szczególnie wtedy, gdy jest trudno. Warto sięgnąć do jej historii, bo jest spora szansa, że znajdziemy w niej siebie... mnie się to przytrafiło.

Agnieszka Hudaszek

(…) w każdym z nas, jest zarówno księżniczka, jak i niewolnica. (…) biblijne małżeństwo Sary i Abrahama stało się w książce kanwą do krótkiego rozważania o świętości sakramentu i zarysowania niebezpieczeństwa wpuszczania osób trzecich do związku.

Sara Kapera